ขณะกำลังทำหนังสือเล่มใหม่ Iris Apfel: Accidental Icon ฉันก็ได้รู้ว่าตัวเองมีฟอลโลเวอร์ในอินสตาแกรมกว่า 750,000 คน ซึ่งเป็นอะไรที่เยี่ยมยอดมากเพราะฉันยังไม่เคยมีแม้แต่อีเมลเลยด้วยซ้ำ แอคเคานต์ ‘ของฉัน’ ดูแลโดยผู้หญิงคนหนึ่งชื่อปารีส เธออยู่ที่กรุงเวียนนา และฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจว่าเธอหารูปภาพมาโพสต์ให้ฉันจากไหน แต่ฉันก็ยินดีนะถ้าจะสามารถช่วยอะไรได้บ้าง เพราะฉันคิดว่าคนหนุ่มสาวสมัยนี้ต้องการไดเร็กชั่น พวกเขาต้องเรียนรู้ที่จะเป็นตัวเอง พัฒนาสัญชาตญาณความอยากรู้อยากเห็น และไม่ใช้ชีวิตตามคา-แร็กเตอร์ที่ปราศจากบุคลิกตัวตนของคนที่พวกเขาฟอลโลว์ในโซเชียลมีเดีย

เธอคงดูออก ฉันรู้ว่าเธอก็เห็นแบบเดียวกับที่ฉันเห็นนะลินดา (Linda Fargo) แล้วเธอชอบไหมล่ะ? ทุกวันนี้คนส่วนมากไม่ได้ดูแต่งตัวดีหรือสวยงามเลอเลิศ พวกเขาดูเหมือนเพิ่งตกลงมาจากเตียงหรือกระโจนออกมาจากกองผ้าขี้ริ้ว ฉันว่าชุดออกกำลังกายที่คนนำมาใส่ลำลองน่ะดูตลกสิ้นดี มันต้องดูความเหมาะสมกับโอกาสสถานที่ด้วยว่าคุณกำลังพักผ่อนสบายๆ หรือว่าอยู่ที่ยิม ฉันคิดว่ามันขึ้นอยู่กับผู้ชายที่มากับคุณด้วยนะ ว่าจะทำให้ดูสบายตาน่าชมได้ขนาดไหน การมองสิ่งสวยๆ งามๆ มันก็เจริญตาดี แต่อะไรที่รกรุงรังน่ะไม่ ก่อนหน้านี้ฉันได้ไปที่ร้านอาหาร Le Cirque แล้วก็เห็นสาวสวยคนหนึ่งเดินมา มองออกเลยว่าเธอมาจากต่างเมือง มันเป็นคืนวันเสาร์และเธอก็แต่งองค์ทรงเครื่องมาในชุดเดรสยาว คู่ควงของเธอก็แต่งตัวดีเช่นกัน แต่พวกเขาดันได้นั่งตรงข้ามกับคนที่ดูเอกเขนกมูมมามสองคน ซึ่งนั่นทำทุกอย่างเสียหมดเลย ถ้าคุณอยากจะสบายเหมือนอยู่บ้านเสียขนาดนั้นก็อย่าออกมาเลยเถอะ
ส่วนพวกคนที่ดูดีน่ะก็เหมือนจะไปไหนมาไหนในชุดยูนิฟอร์มกันทั้งนั้น ทำไมคุณถึงอยากจะดูเหมือนคนอื่น ทั้งๆ ที่ทุกวันนี้มีช้อยส์ให้คุณเลือกมากมายล่ะ? มันยากที่จะให้คำแนะนำแบบกว้างๆ แต่ฉันว่าถ้าทุกคนพยายามเคารพนับถือตนเองและทำตัวให้น่าสนใจเข้าไว้เท่าที่พวกเขาจะทำได้ โลกคงจะดีกว่านี้ ลองใช้ความคิด คิดถึงคนรอบๆ ตัวคุณ และหมั่นมองกระจกเป็นระยะ!
“ฉันคิดว่าคนหนุ่มสาวสมัยนี้ต้องเรียนรู้ที่จะเป็นตัวเอง พัฒนาสัญชาตญาณความอยากรู้อยากเห็น และไม่ใช้ชีวิตตามคาแร็กเตอร์ที่ปราศจากบุคลิกตัวตนของคนที่พวกเขาฟอลโลว์ในโซเชียลมีเดีย”

ฉันว่าสไตล์อยู่ในดีเอ็นเอของคุณอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าคุณต้องพยายามทำอะไรด้วย ไม่ใช่นั่งเฉยๆ ถ้าคุณมีเสียงที่ไพเราะแบบโอเปอเรเตอร์แต่ไม่ฝึกฝนที่จะใช้มัน ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไร ดังนั้นหากคุณโชคดีที่มีศักยภาพอยู่แล้ว คุณก็ควรเรียนรู้ที่จะทำให้มันงอกเงยด้วย ฉันเริ่มตั้งแต่ 11 ขวบ สมัยนั้นมีนิตยสารแฟชั่นดีๆ มากมาย และคุณก็สามารถศึกษาเรียนรู้จากมันให้เข้าใจได้จริงๆ ขอบคุณพระเจ้าที่ฮาร์เปอร์ส บาซาร์ยังอยู่กับเรา เป็นเรื่องดีที่ได้รู้ว่ายังมีใครสักคนที่แก่กว่าและฉลาดกว่าฉันอยู่! การเก็บเกี่ยวสไตล์ของคุณก็คือกระบวนการลองผิดลองถูก คุณหาจนพบว่าตัวเองเป็นใคร ใส่อะไรสวย และอะไรที่ควรเลี่ยง ตัวอย่างเช่น สูท Chanel คือไอเท็มพื้นฐานที่ต้องมีไว้ติดตู้เสื้อผ้า แต่ไม่ใช่สำหรับฉัน เพราะฉันชอบบอลลูนแจ๊กเก็ตของ Balenciaga มากกว่า ฉันชอบคัตติ้งที่สุดโต่ง แต่ไม่ชอบงานประดับประดาดีเทลอะไรมากมาย ฉันชอบตกแต่งผ้าเนื้อสวยที่ตัดเย็บมาอย่างดีด้วยเครื่องประดับของฉันเอง เผื่อว่าคุณไม่ได้สังเกต ฉันน่ะเป็นคนบ้าแอ็กเซสเซอรี่

ฉันคิดว่าจิวเวลรี่เป็นเครื่องประดับชิ้นที่สามารถพลิกลุคคุณได้มากที่สุด แค่เปลี่ยนประเภทของจิวเวลรี่ที่คุณใส่กับเดรสเข้ารูปสีดำ ก็สามารถเปลี่ยนจากลุคกลางวันเป็น กลางคืนได้แล้ว แม่ของฉันสอนว่าถ้ามีงบจำกัด ก็ให้ซื้อเสื้อผ้าชิ้นเบสิกที่ตัดเย็บดีๆ มาสักสองสามตัว และเติมคาแร็กเตอร์ให้มันด้วยจิวเวลรี่ เครื่องประดับแต่ละชิ้นที่เลือกมา คุณใส่เอกลักษณ์เฉพาะตัวลงไป และทำให้มันเป็นของคุณ นั่นคือคำแนะนำจากก้นบึ้งของยุคภาวะเศรษฐกิจตกตํ่า ซึ่งยังสามารถนำมาปรับใช้ได้ในปัจจุบัน คุณอาจเจอกำไลจากตลาดของเก่าที่ดูวิเศษไปเลยเมื่อนำมาใส่กับโอตกูตูร์เดรสก็ได้ คนชอบบอกว่าคุณไม่สามารถออกไปซื้อชิ้นที่ดูเหมือนกับขยะ แล้วนำมาใส่กับอะไรที่มีค่าได้ แต่ฉันชอบทำแบบนั้นฉันมองว่าผู้หญิงทุกวันนี้ไม่อยากจะบอกว่าตัวเองอายุเท่าไร อย่างี่เง่าน่ะ ด้วยวัย 96 ฉันคิดว่าคุณควรจะขอบคุณเวลาแต่ละปีที่มีเพิ่มขึ้นมา ไม่ได้บอกนะว่าคุณควรแต่งเป็นยายแก่ทึนทึกไปไหนมาไหน แต่ฉันคิดว่าโกโก ชาเนล (Coco Chanel) เคยกล่าวไว้ว่า ไม่มีอะไรจะทำให้ผู้หญิงดูแก่ได้เท่ากับการที่พวกเธอพยายามมากจนเกินไปที่จะดูเด็ก มันไม่มีกฎตายตัวหรอกว่าต้องใส่อะไรในยามที่คุณแก่หรือเด็ก แค่แต่งให้มันถูกกาลเทศะ ซึ่งแย่หน่อยที่คำนี้สูญหายไปจากคลังศัพท์เสียแล้ว ถ้าคุณอายุ 75 ก็ไม่ควรใส่กระโปรงสั้นหรือชุดคว้านคอลึกแล้ว ถึงแม้ว่าจะยังใส่สวย ฉันก็จะใส่เสื้อผ้าแบบเดิมที่ฉันเคยใส่ในตอนนั้น ฉันยังใส่ชุดกระโปรงจาก Norman Norell ที่ใส่ไปเดตกับสามีเป็นครั้งแรกอยู่เลย ซึ่งนั่นก็เมื่อ 70 ปีมาแล้ว มันเป็น เดรสสีดำที่เรียบง่ายแต่สะดุดตา และก็โชคดีที่ไซส์ของฉันไม่ได้ต่างจากเมื่อก่อนเท่าไร
ฉันเป็นคนที่เชื่อในการลงทุนกับสิ่งของ แต่ถึงอย่างไรมันก็ไม่ใช่เรื่องของราคาเท่านั้น คุณสามารถจะดูเหมือนเหยื่อแฟชั่นทั้งๆ ที่เสียเงินไปมากก็ได้ ฉันชอบที่ได้ทำงานให้ Home Shopping Network และ Bergdorf Goodman ในเวลาเดียวกัน ซีเลกชั่นที่ฉันคัดสรรให้ Bergdorf ประกอบด้วยเสื้อผ้าสุดเฉิดฉายสำหรับงานกลางคืนจาก Ralph Rucci เช่นเดียวกับเฟอร์สนุกๆ จาก Alice + Olivia สร้อยคอและสลิปเปอร์สาน และแน่นอนว่าต้องมีแว่นตาซิกเนเจอร์ของฉันด้วย ฉันยังเชื่อว่าแฟชั่นที่ไปไวมาไวคือโชคดีของหนุ่มสาวสมัยนี้ ถ้าฉันอยากทดลองแต่งอะไรสักอย่างขึ้นมา มันต้องเป็นการตัดสินใจครั้งใหญ่มากๆ สมัยนั้นเดรสตัวหนึ่งราคา 35 เหรียญ ถือว่าเป็นเงินจำนวนไม่น้อยเลย เพราะฉันทำงานแรกที่ Women’s Wear Daily ได้เงิน 15 เหรียญต่อสัปดาห์ ดังนั้นบางครั้งฉันต้องทำงานมากกว่าสองสัปดาห์เพื่อที่จะจ่ายค่าชุดนั้นได้ วันนี้คุณสามารถไป H&M, Zara หรือร้าน อื่นๆ เพื่อลองนู่นลองนี่ดูได้ ไม่มีอะไรเหมือนกับการที่คุณสามารถซื้อ สวมใส่ และคอยดูว่าคุณจะรู้สึกอย่างไรในชุดนั้น ไม่มีอะไรแทนที่ประสบการณ์ได้

ส่วนพวกคนที่ดูดีน่ะก็เหมือนจะไปไหนมาไหนในชุดยูนิฟอร์มกันทั้งนั้น ทำไมคุณถึงอยากจะดูเหมือนคนอื่น ทั้งๆ ที่ทุกวันนี้มีช้อยส์ให้คุณเลือกมากมายล่ะ? มันยากที่จะให้คำแนะนำแบบกว้างๆ แต่ฉันว่าถ้าทุกคนพยายามเคารพนับถือตนเองและทำตัวให้น่าสนใจเข้าไว้เท่าที่พวกเขาจะทำได้ โลกคงจะดีกว่านี้ ลองใช้ความคิด คิดถึงคนรอบๆ ตัวคุณ และหมั่นมองกระจกเป็นระยะ!
“ฉันคิดว่าคนหนุ่มสาวสมัยนี้ต้องเรียนรู้ที่จะเป็นตัวเอง พัฒนาสัญชาตญาณความอยากรู้อยากเห็น และไม่ใช้ชีวิตตามคาแร็กเตอร์ที่ปราศจากบุคลิกตัวตนของคนที่พวกเขาฟอลโลว์ในโซเชียลมีเดีย”

